Pisali:
Dijana Adžemović Anđelković
Vladimir Anđelković

Projektovano: 2018/2019.g.

Autor: prof. Spasoje Krunić, arhitekta

Projektanti: dr Dijana Adžemović Anđelković i dr Vladimir Anđelković, arhitekte

Saradnik: Ognjen Graovac, mast. inž. arh.

Objekat palionice crkve Sv.Marka, jedno je od poslednjih dela koje je projektovao arhitekta profesor Spasoje Krunić. Projekat je iniciran od  strane sveštenstva Crkve Svetog Marka, na čelu sa starešinom crkve, protojerejem stavroforom Trajanom Kojićem, u cilju obezbeđenja adekvatnog prostora za vernike, za paljenje sveća.

Projektovanje nezavisnog objekta, koji je u potpunosti odvojen od postojeće crkve Sv. Marka, na severozapadnom delu platoa, nastalo je kao nedvosmislen stav projektanta, da se maksimalno poštuje i uvažava postojeći objekat crkve, koji su projektovali braća Petar i Branko Krstić, u periodu od 1931-1940.g., tako što se, sa jedne strane, izmeštanjem prostora palionice izvan gabarita objekta čuva istorijsko i kulturno-umetničko nasleđe, neutralisanjem mogućeg negativnog efekta palionice na postojeća i buduća dela fresko slikarstva i planiranih mozaika, dok se sa druge strane zadržava izvorni spoljašni izgled postojećeg objekta crkve.

Planirano je da spoljašnja fasada novog objekta palionice bude izrađena od istog kamena kojim je obložena crkva (belovodski peščar), pri čemu bi na svojevrstan način interpretirala slog određenih delova fasade crkve Sv. Marka, gradeći konstantan i skladan ambijent pripadajuće celine u porti crkve. Na taj način je zadovoljen jedan od osnovnih postulata  koji karakteriše Krunićev projektantski stav- harmonija.

Dimenzije palionice u osnovi i preseku su takve, da predstavlja dovoljno dominantan objekat koji sa sobom nosi posebnu jačinu arhitektonskog izraza i poziva na pristup, ali je njegov proporcionalni odnos prema objektu crkve takav, da je jasno da je u pitanju prateći sadržaj uz hram. Svojom pozicijom, palionica ne ometa vizure prema crkvi, već ih dodatno naglašava i čini neraskidivo jedinstvo sa postojećom arhitekturom i ambijentom.

U unutrašnjosti palionice dominira visok, jednostavan prostor sa izdvojenom palionicom, čiji je krov izrađen od stakla, kao simbol povezivanja sa Bogom i dušama umrlih. Takav jednostavan, a duboko simbolički prostor bi trebalo da omogući smirivanje misli i usmeravanje pažnje posetioca na uspomenu na preminule. Objekat palionice duboko odražava osnovne postulate projektovanja arhitekte Krunića: harmonija, simetrija, estetika i kao takav predstavlja ostvarenje, koje po svojoj simbolici arhitektonskog izraza, njegovo delo čini pionirom u promišljanjima o idejama duhovnosti i odnosa prema religioznim objektima u Srbiji.